رئیس کمیتهی روابط خارجی مجمع ملی پاکستان میگوید که اسلام آباد با سپردن اعضای رهبری طالبان و شبکهی حقانی به کابل، باید کشتی صلح افغانستان را به مقصد برساند، خواستی که سالها است زبان زد مقامهای افغان و شهروندان این کشور بوده است.
میراحمد جوینده معاون ارتباطات و دادخواهی واحد پژوهش و ارزیابی افغانستان در این باره اظهارداشت: "بالاخره مقامهای پاکستان تأیید کردند که رهبری گروههای تروریستی را آنان دارند و اگر آنچه را امروز به زبان آوردند عملی شود، یک اقدام خوب است."
پاکستان در گفتوگوهای صلح یک ضلع اصلی مثلث این روند است، اما باورها بر این است که هرگونه سیاست افغانستان، برای قانع ساختن اسلام آباد به کمک صادقانه در این روند کارا نبوده است.
رستم شاه مومند سفیر پیشین پاکستان در افغانستان معتقد است: "کسانی که در کویته بودند، حالا آنجا را ترک کردهاند و من فکر نمیکنم که پاکستان به اندازهای بر آنان اثر داشته باشد که مجبورشان کند، زیرا آنان خودشان تصمیم میگیرند."
نشست با طالبان برای صلح پس از سال ۲۰۱۰ آغاز شد و از این میان در ماه جون همان سال نشستی با طالبان در شهر کیوتوی جاپان برگزار شد، مالدیف هم در این سال گواه رویداد همانند بود و پس از آن در دسامبر سال ۲۰۱۲ نشستی در فرانسه برگزار شد.
این روند همچنان ادامه یافت و در تازهترین رویداد قرار است که روز ششم ماه جون سال جاری نشستی در شهر دبی برگذار شود، انتظار میرود که در روزهای پایانی ماه رمضان هم نشستی با حضور طالبان در قطر برگذار گردد.
خالد پشتون نمایندهی مردم قندهار در مجلس نمایندهگان خاطرنشان کرد: "تا زمانی که حکومت یک سیاست روشن در قبال طالبان و پروسهی صلح نداشته باشد از گذشتهها معلوم شده است که برگزاری چنین نشستهایی بسیار سودمند نیست".
چند دهه میشود که مردم در انتظار نمایان شدن روزنهای از پنجرهی صلح هستند، هرگونه تلاش و در سالهای پسین هر سیاستی از سوی دولت مردان افغان راه را برای آمدن صلح به کشور باز نکرد، اما مردم تنها به امید داشتن یک آیندهی به دور از خشونت نفس میکشند و خواستها این است که رهبران حکومت فاصلهی خود را با صلح کوتاه سازند.